dir

dir: dir Pron. std. (8. Jh.) Stammwort. Dativ zu du. Mhd. dir, ahd. dir; dazu vermutlich mit Abfall des auslautenden -z as. thi, afr. thi, ae. þe, anord. þér, die auf g. * þez führen, während gt. þus ein g. * þuz voraussetzt. Vermutlich ist die Form mit u die ursprünglich volltonige, die mit -e- die ursprünglich nebentonige; doch kann die Form mit -e- auch auf sekundäre Angleichung an die Form der 1. Singular beruhen. Ausgangspunkt ist die undifferenzierte ig. Form * te-, an die ein sonst in dieser speziellen Funktion nicht bezeugtes -s trat. S. einerseits du, dein, dich und andererseits mir.

✎ Seebold (1984), 44-46 und 98-105. west- und nordgermanisch iz.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

dir — ↑ du … Das Herkunftswörterbuch
dir ... — dir … Deutsch Wörterbuch
dirəkləmə — «Dirəkləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirəklənmə — «Dirəklənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirəklətmə — «Dirəklətmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirəmə — «Dirəmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirənmə — «Dirənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirəşmə — «Dirəşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dir — dir̃ interj., dìr 1. dar (kartojant nusakomas važiavimas ratais): Įsisėdo rateliuos, dir̃ dir̃ dir̃ ir pakalnėj Kp. Su ratukais dir̃ dir̃ dir̃ nuo kalno Srv. Dir̃ dir̃ dir̃ atvažiuoja Lp. Pamažiukais sau dìr dìr dìr ir pardirdnosu Vvr. 2.… … Dictionary of the Lithuanian Language
dir — [di:ɐ̯] Personalpronomen; Dativ von »du«>: a) das hat er dir längst verziehen. b) <reflexivisch> wünsch dir was! * * * dịr 〈Personalpron., Dat. von „du“〉 ich sage es dir; wasch dir bitte die Hände; wie du mir, so ich dir! 〈Sprichw.〉;… … Universal-Lexikon
dir — dir; dir·ca; dir·dum; dir·gie; dir·hem; dir·iá; dir·i·ge; dir·i·gi·bil·i·ty; dir·i·ment; ka·dir; man·dir; mu·dir; na·dir·al; dir·i·gi·ble; na·dir; dir·i·an; ken·dir; … English syllables

Academic dictionaries and encyclopedias